دیدار در نماز | عرضه نسخه‌ای تازه از کتاب میرزا مهدی اصفهانی

به گزارش شهرآرانیوز، محمـدمهدی غروی اصفهانی خراسانی (۱۲۶۵-۱۳۲۵)، که بیشتر او را به نام «میرزا مهدی اصفهانی» می‌شناسند، از عالمان بزرگ شیعه است. او، که نیمه دوم عمر خویش را در مشهد سپری کرد و همین جا درگذشت و در خاک آرام گرفت، گونه‌ای اندیشه ورزی را بنیان گذاشت و رواج داد که به عنوان «مکتب معارف خراسان» یا «مکتب تفکیک» معروف است.

از میرزا مهدی چندین اثر باقی مانده است که یکی از آن‌ها «غایة المُنی و معراج القرب و اللقاء» نام دارد. از این رساله -که درباره نماز و اهمیت آن است- چندین نسخه هست که تازه‌ترین آن‌ها ذیل عنوان «دیدار» چاپ شده است. پشت جلد این کتاب
 آمده است:

«پرستش، ستایش و نیایش از گرایش‌های فطری بشر است که ادیان الهی، ازجمله اسلام، در متون مقدس به آن پرداخته‌اند. در این میان، نقش فقهای امامیه در تبیین جایگاه نماز درخورتوجه است. اثر حاضر حاصل تحقیق نگارنده بر روی نسخه‌ای خطی از کتاب میرزا مهدی اصفهانی، فقیه نامدار شیعه، است که به عنوان فقیهی قرآنی نماز را از دیدگاه معارفی، اعم از قرآنی و روایی، تحلیل کرده است. او نماز را ازنظر لغوی همان دعا می‌داند و می‌گوید دعا ندا نیست، بلکه ندا یکی از شکل‌های دعاست. دعا به معنای توجه کردن و روی آوردن به غیر است، و نماز عبارت است از توجه بی قیدوشرط به غیر.

در ادامه حتما بخوانید از فلسفه و فرهنگ ایران | معرفی کوتاه ۷  اثر از تازه‌های نشر

میرزا، با تمسک به قرآن، غرض از آفرینش بندگان را عبادت و بندگی خدا می‌داند که اسباب رحمت برای آن هاست. بندگان، با عبادت و ابراز بندگی، مشمول رحم و رحمت خداوند می‌شوند. او، در مقام عبودیت، دو موضوع بسیار مهم مولویت (سروری) و عبودیت (بندگی و پرستش) را یادآور می‌شود. وظیفه بنده بندگی و کرنش کردن و وظیفه مولا سلطنت و رهبری است. میرزا معتقد است عروج الی ا...، که غایت و نهایت آرزوی مخلوقات است، با نماز به دست می‌آید. او، با استناد به روایات، حقایق ارکان و اجزای نماز مانند الفاظ اذان، اقامه، حمد، سوره، رکوع و سجده را از دیدگاه معصومان (ع) تشریح می‌کند.»

«دیدار (غایة المنی و معراج القرب و اللقاء)»، نوشته میرزا مهدی اصفهانی، تصحیح، تحقیق و ترجمه شهاب الدین وحیدی مهرجردی، نشر ادیان‏‫، ۱۹۶ صفحه، ۲۵۰هزار تومان.